Κόπος

Κόπος

Κόπος είναι όταν αυτό που κάνω γίνεται με δυσκολία, με αντίσταση, και όμως εγώ συνεχίζω τις προσπάθειές μου.

Πολλές φορές προσπαθούμε να αποφύγουμε τον κόπο στη ζωή μας, αναζητώντας τρόπους ώστε όλα να κυλούν άνετα, όλα να κυλούν ομαλά, όλα να κυλούν μέσα σε μια ατμόσφαιρα ευκολίας. Τελικά όμως, οι προσπάθειές μας αυτές ματαιώνονται: Ερχόμαστε σε σύγκρουση με τους ανθρώπους του περιβάλλοντός μας, ή αποτυγχάνουμε να επιτελέσουμε έργα που είχαμε αναλάβει, ή γινόμαστε άνθρωποι αδύναμοι και ευάλωτοι. Πληρώνουμε, με άλλα λόγια, πολύ ακριβά – με πόνο, με ντροπή, με μια κατάσταση φόβου - την επιθυμία μας να ζήσουμε μία ζωή χωρίς κόπο.

“Τα αγαθά κόποις κτώνται” (δηλαδή, τα αγαθά τα αποκτάς με κόπο), έλεγαν οι αρχαίοι πρόγονοί μας. Η ρήση τους αυτή παραμένει σήμερα εξ’ ίσου επίκαιρη όσο ήταν και τότε. Το να συναντούμε αντίσταση και δυσκολία στις επιδιώξεις μας, είναι στη φύση των πραγμάτων. Αν αυτή η δυσκολία μάς κάνει να δειλιάζουμε, θα σταματήσουμε εκεί. Θα αναζητήσουμε να κάνουμε κάτι άλλο, κάτι ευκολότερο αλλά και λιγότερο σημαντικό, και θα εγκαταλείψουμε τον πρώτο στόχο που είχαμε. Αν όμως μάθουμε να μη φοβόμαστε τις δυσκολίες, αν μάθουμε να επιμείνουμε όταν συναντάμε αντίσταση, τότε η ζωή ολόκληρη μας ανήκει: Όχι μόνο θα μπορέσουμε να επιτελέσουμε τους ατομικούς μας στόχους – σπουδές κτλ. – αλλά επίσης θα βελτιωθούν και οι σχέσεις μας με τους τριγύρω μας ανθρώπους.

Η καλλιέργεια της αντοχής στον κόπο ξεκινά από τα μικρά πράγματα: Βγαίνοντας από το κρεβάτι το πρωί με γοργό βήμα, αναλαμβάνοντας πρόθυμα κάποια δουλειά στο σπίτι, επιλέγοντας τη σιωπή εκεί που θα ήταν πιο εύκολο ένα ξέσπασμα θυμού. Και όμως, με αυτά τα μικρά βήματα, γινόμαστε – με αδιόρατο τρόπο - ικανοί να αντέξουμε τις μεγαλύτερες δυσκολίες που ίσως αργότερα στη ζωή μας συναντήσουμε.

Μερικές φορές, όταν δεχθούμε πρόθυμα να υποστούμε κάποιο κόπο, έρχεται μετά μια γλυκιά παρηγοριά, μια ανακούφιση και μια ανάπαυση, ένα βαθύ αίσθημα ότι κάτι προχώρησε, κάτι μεταμορφώθηκε στη ζωή μας.

*help-net.gr