Μοναδική εμπειρία στη Νεδα με τον Ορειβατικό Σύλλογο Καλαμάτας
Σελίδα 1 από 1
Μοναδική εμπειρία στη Νεδα με τον Ορειβατικό Σύλλογο Καλαμάτας
Μοναδική εμπειρία στη Νεδα με τον Ορειβατικό Σύλλογο Καλαμάτας
Νέδα. Πριν από λίγα χρόνια έμαθα ότι υπάρχει αυτό το ποτάμι, ότι είναι λέει το μόνο θηλυκό ποτάμι, ιδιαίτερης φυσικής ομορφιάς και παράδεισος επί γης. Ημουν περίεργος, το έψαξα και οι πληροφορίες που βρήκα ήταν πολύ ενδιαφέρουσες. Η Νέδα, σύμφωνα με τη μυθολογία, ήταν νύμφη, θεότητα των νερών. Οταν η Ρέα γέννησε το Δία στο Λύκαιο όρος, τον έδωσε στη Νέδα η οποία τον έπλυνε και τον φρόντισε. Από αυτή τη νύμφη πήρε το όνομά του, γι’ αυτό είναι το μόνο θηλυκό ποτάμι, πηγάζει από το ίδιο βουνό, το Λύκαιο στη βόρεια Μεσσηνία κοντά στο χωριό Πέτρα και μετά από τριάντα δύο χιλιόμετρα εκβάλλει στον Κυπαρισσιακό Κόλπο. Αποτελεί το φυσικό όριο ανάμεσα στην Ηλεία και τη Μεσσηνία και γύρω από την κοιλάδα της Νέδας βρίσκονται πολλά γραφικά χωριά και σημαντικοί αρχαιολογικοί χώροι.
Τελευταίο Σάββατο Ιουνίου, πρώτη Κυριακή Ιουλίου. Πώς περνάει τα Σαββατοκύριακα του καλοκαιριού ένας Αθηναίος; Είτε θα πήγαινα για μπάνιο κάπου κοντά στην Αθήνα, είτε θα κατέβαινα στο χωριό μου κοντά στην Καλαμάτα για να περάσω το διήμερο στην παραλία με ξαπλώστρα, ομπρέλα και καφέ. Για μένα όμως και τις δύο μου ξαδέρφες, Ελενα και Δήμητρα, δεν υπήρχε τέτοιο δίλημμα. Είχαμε αποφασίσει ότι θα διασχίσουμε τη Νέδα από τότε που είχαμε δει το πρόγραμμα του Ορειβατικού Συλλόγου Καλαμάτας πριν από αρκετούς μήνες. Είχαμε συμμετάσχει ακόμα μία φορά σε κάποια εξόρμηση του συλλόγου και μας άρεσε το πώς γίνονταν όλοι μια ομάδα και το πόσο ενθουσιώδεις ήταν.
Ο καιρός πέρασε, η μέρα επιτέλους έφτασε, ξεκινάμε πρωί πρωί για τον Ορειβατικό. Από κει φεύγουμε για τις πηγές της Νέδας. Συγκεντρωνόμαστε όλοι, η ώρα έχει πάει σχεδόν έντεκα, ξεκινάμε! Αρχίζουμε να περπατάμε μέσα στο ποτάμι, είναι ρηχό, οι πέτρες όχι ιδιαίτερα μεγάλες και το περπάτημα είναι εύκολο. Μας κάνει εντύπωση που ξεκινήσαμε το περπάτημα μέσα στο νερό, που είναι παγωμένο, πού να ξέραμε όμως τι μας περιμένει μετά! Η βλάστηση είναι πλούσια και όσο προχωράμε το τοπίο πρασινίζει όλο και περισσότερο. Βλέπουμε αμέτρητες μπλε λιβελούλες, προσπαθούμε να τις φωτογραφίσουμε, μας δυσκολεύουν αλλά καμιά φορά μας κάνουν τη χάρη. Βλέπουμε ζουζούνια περίεργα, χρωματιστά, πολύχρωμες πεταλούδες, καβούρια, βατραχάκια και ένα νερόφιδο! Οσο συνεχίζουμε το τοπίο εναλλάσσεται, οι πέτρες είναι μεγαλύτερες, υπάρχουν πιο στενά περάσματα ανάμεσα στους βράχους και μπορεί να χρειαστεί και λίγο σκαρφάλωμα ενώ σε μερικά σημεία το νερό φτάνει μέχρι τη μέση.
Φτάνει η ώρα για την πρώτη βουτιά, μερικοί πηδούν από το βράχο, άλλοι δεν το τολμούν ακόμα. Υπάρχουν τώρα κομμάτια που το κολύμπι είναι μάλλον αναπόφευκτο. Κι άλλος βράχος κι άλλες βουτιές. Και πιο κάτω κι άλλος πιο ψηλός κι οι βουτιές είναι όλο και πιο εντυπωσιακές. Το νερό κρύο και αναζωογονητικό, πλέον δεν μας νοιάζει αν θα βραχεί η τσάντα ή τα φαγώσιμα που μπορεί να έχουμε μέσα. Ευτυχώς που πήρα αδιάβροχη φωτογραφική σκέφτομαι... Εχουν περάσει ώρες, δεν ξέρουμε όμως τι ώρα είναι, το ποτάμι αλλού είναι πιο φαρδύ αλλού πιο στενό χωρίς όμως να χρειάζεται κολύμπι. Περπατάμε πότε μέσα πότε στις όχθες και καμιά φορά κόβουμε δρόμο ξεμακραίνοντας από τις όχθες ενώ οι περισσότεροι μαζεύουμε και ρίγανη που βρίσκεται σε αφθονία, έχει ανθίσει και μυρίζει όλος ο τόπος.
Φτάνουμε στο μέρος όπου θα διανυκτερεύσουμε, δίπλα στο Κουβελέικο γεφύρι. Τρώμε σουβλάκια και λουκάνικο που ψήνει ο κύριος Μανώλης και μια τεράστια χωριάτικη σαλάτα. Ολοι μαζί μια παρέα, κατάκοποι αλλά και ευχαριστημένοι από την πορεία της πρώτης ημέρας. Στήνουμε σκηνές κάτω από τα ψηλά δέντρα και πέφτουμε για ύπνο ακούγοντας τον ήχο του ποταμού που ήταν τόσο κοντά μας.
Ημέρα δεύτερη, πρωινό ξύπνημα στη φύση! Τρώμε πρωινό και περιμένουμε την ομάδα που θα προστεθεί στη δική μας για να συνεχίσουμε την πορεία. Ερχονται τουλάχιστον σαράντα άτομα και ξεκινάμε κατά τις εννιά μπαίνοντας κατευθείαν στο ποτάμι. Το νερό μας φάνηκε πολύ παγωμένο, μάλλον επειδή λόγω των πυκνών δέντρων ο ήλιος δεν μπορούσε ακόμα να φτάσει σε μας. Η διαδρομή γίνεται από πολύ νωρίς ενδιαφέρουσα. Το ποτάμι είναι πιο ορμητικό, οι πέτρες είναι μεγαλύτερες και πολλοί βράχοι ξεπροβάλλουν. Το τοπίο γίνεται πιο άγριο, περπατάμε μέσα στο νερό ψάχνοντας με τα πόδια μας σε ποια πέτρα να πατήσουμε ή προσπαθούμε να πάμε άκρη άκρη και πιανόμαστε από τους κάθετους σχεδόν βράχους. Καταλαβαίνεις όλο και πιο έντονα ότι βρίσκεσαι σε φαράγγι καθώς στενεύει και οι εικόνες είναι όλο και πιο εντυπωσιακές. Το νερό πού και πού βαθαίνει και αρχίζουμε το κολύμπι ενώ οι βράχοι που προσφέρονται για βουτιές και οι φυσικές νεροτσουλήθρες κάνουν τη διάσχιση ακόμα πιο ευχάριστη και περιπετειώδη.
Πλησιάζουμε προς το τέλος της διαδρομής, κάνουμε στάση σε μία πηγή, τρώμε ψωμί χωριάτικο με λάδι, τομάτα και αγγούρι και ρίγανη που φυτρώνει ακριβώς δίπλα μας, για φρούτο έχουμε καρπούζι παγωμένο με φυσικό τρόπο,δηλαδή βουτηγμένο στο ποτάμι, το μεγαλείο της απλότητας... Συνεχίζουμε την πορεία μας, μετά από λίγη ώρα το φαράγγι γίνεται αρκετά στενό και όμορφο, ένας καταρράκτης αρκετών μέτρων μας δροσίζει και μετά από λίγο φτάνουμε στην είσοδο του Στομίου. Το Στόμιο είναι ένα επίμηκες σπήλαιο μέσα από το οποίο περνάει το ποτάμι, σπήλαιο σκοτεινό, μυστηριακό, με νυχτερίδες να φωλιάζουν μέσα του. Διασχίζουμε το Στόμιο και βγαίνουμε και πάλι στο φως. Το περνάμε άλλη μια φορά αντίθετα και αφού σκαρφαλώσουμε στους βράχους προσεγγίζουμε το μεγάλο εντυπωσιακό καταρράκτη και κάνουμε την τελευταία και πιο «τολμηρή» από πλευράς ύψους βουτιά μας στη λίμνη που σχηματίζεται. Γυρίζουμε προς τα πίσω, στην πηγή που είχαμε φάει προηγουμένως όπου περιμένουμε τα αμάξια του συλλόγου για να μας ανεβάσουν στα Πλατάνια.
Η μοναδική εμπειρία της διάσχισης της Νέδας τελείωσε και οπωσδήποτε θα έχουμε πολλά να θυμόμαστε, όπως η φιλική διάθεση όλων, η ομαδικότητα και το ευχάριστο κλίμα αλλά και η εμπιστοσύνη που ενέπνεε ο Γιώργος, ο αρχηγός, ο ενθουσιασμός της κυρίας Βαρβάρας, ο κύριος Μανώλης που με κάποιο μαγικό τρόπο βρισκόταν πάντα μπροστά σου και η αγάπη του καθενός ξεχωριστά για τη φύση. Αλλά κυρίως η ομορφιά και η δύναμη της ίδιας της φύσης που μας καλεί όλους να την εξερευνήσουμε.
Ξεκινήσαμε το ίδιο βράδυ για Αθήνα, το πρωί δουλειά, η προσγείωση στην πραγματικότητα ανώμαλη. Τώρα όμως ξέρουμε το μυστικό της νύμφης. Και μοιάζει σα να μας λέει «Μην ψάχνεις πια αλλού, αφού το ξέρεις ήδη, εδώ είναι το ταξίδι…».
Δημήτριος Σπανός
eleftheriaonline.gr
Νέδα. Πριν από λίγα χρόνια έμαθα ότι υπάρχει αυτό το ποτάμι, ότι είναι λέει το μόνο θηλυκό ποτάμι, ιδιαίτερης φυσικής ομορφιάς και παράδεισος επί γης. Ημουν περίεργος, το έψαξα και οι πληροφορίες που βρήκα ήταν πολύ ενδιαφέρουσες. Η Νέδα, σύμφωνα με τη μυθολογία, ήταν νύμφη, θεότητα των νερών. Οταν η Ρέα γέννησε το Δία στο Λύκαιο όρος, τον έδωσε στη Νέδα η οποία τον έπλυνε και τον φρόντισε. Από αυτή τη νύμφη πήρε το όνομά του, γι’ αυτό είναι το μόνο θηλυκό ποτάμι, πηγάζει από το ίδιο βουνό, το Λύκαιο στη βόρεια Μεσσηνία κοντά στο χωριό Πέτρα και μετά από τριάντα δύο χιλιόμετρα εκβάλλει στον Κυπαρισσιακό Κόλπο. Αποτελεί το φυσικό όριο ανάμεσα στην Ηλεία και τη Μεσσηνία και γύρω από την κοιλάδα της Νέδας βρίσκονται πολλά γραφικά χωριά και σημαντικοί αρχαιολογικοί χώροι.
Τελευταίο Σάββατο Ιουνίου, πρώτη Κυριακή Ιουλίου. Πώς περνάει τα Σαββατοκύριακα του καλοκαιριού ένας Αθηναίος; Είτε θα πήγαινα για μπάνιο κάπου κοντά στην Αθήνα, είτε θα κατέβαινα στο χωριό μου κοντά στην Καλαμάτα για να περάσω το διήμερο στην παραλία με ξαπλώστρα, ομπρέλα και καφέ. Για μένα όμως και τις δύο μου ξαδέρφες, Ελενα και Δήμητρα, δεν υπήρχε τέτοιο δίλημμα. Είχαμε αποφασίσει ότι θα διασχίσουμε τη Νέδα από τότε που είχαμε δει το πρόγραμμα του Ορειβατικού Συλλόγου Καλαμάτας πριν από αρκετούς μήνες. Είχαμε συμμετάσχει ακόμα μία φορά σε κάποια εξόρμηση του συλλόγου και μας άρεσε το πώς γίνονταν όλοι μια ομάδα και το πόσο ενθουσιώδεις ήταν.
Ο καιρός πέρασε, η μέρα επιτέλους έφτασε, ξεκινάμε πρωί πρωί για τον Ορειβατικό. Από κει φεύγουμε για τις πηγές της Νέδας. Συγκεντρωνόμαστε όλοι, η ώρα έχει πάει σχεδόν έντεκα, ξεκινάμε! Αρχίζουμε να περπατάμε μέσα στο ποτάμι, είναι ρηχό, οι πέτρες όχι ιδιαίτερα μεγάλες και το περπάτημα είναι εύκολο. Μας κάνει εντύπωση που ξεκινήσαμε το περπάτημα μέσα στο νερό, που είναι παγωμένο, πού να ξέραμε όμως τι μας περιμένει μετά! Η βλάστηση είναι πλούσια και όσο προχωράμε το τοπίο πρασινίζει όλο και περισσότερο. Βλέπουμε αμέτρητες μπλε λιβελούλες, προσπαθούμε να τις φωτογραφίσουμε, μας δυσκολεύουν αλλά καμιά φορά μας κάνουν τη χάρη. Βλέπουμε ζουζούνια περίεργα, χρωματιστά, πολύχρωμες πεταλούδες, καβούρια, βατραχάκια και ένα νερόφιδο! Οσο συνεχίζουμε το τοπίο εναλλάσσεται, οι πέτρες είναι μεγαλύτερες, υπάρχουν πιο στενά περάσματα ανάμεσα στους βράχους και μπορεί να χρειαστεί και λίγο σκαρφάλωμα ενώ σε μερικά σημεία το νερό φτάνει μέχρι τη μέση.
Φτάνει η ώρα για την πρώτη βουτιά, μερικοί πηδούν από το βράχο, άλλοι δεν το τολμούν ακόμα. Υπάρχουν τώρα κομμάτια που το κολύμπι είναι μάλλον αναπόφευκτο. Κι άλλος βράχος κι άλλες βουτιές. Και πιο κάτω κι άλλος πιο ψηλός κι οι βουτιές είναι όλο και πιο εντυπωσιακές. Το νερό κρύο και αναζωογονητικό, πλέον δεν μας νοιάζει αν θα βραχεί η τσάντα ή τα φαγώσιμα που μπορεί να έχουμε μέσα. Ευτυχώς που πήρα αδιάβροχη φωτογραφική σκέφτομαι... Εχουν περάσει ώρες, δεν ξέρουμε όμως τι ώρα είναι, το ποτάμι αλλού είναι πιο φαρδύ αλλού πιο στενό χωρίς όμως να χρειάζεται κολύμπι. Περπατάμε πότε μέσα πότε στις όχθες και καμιά φορά κόβουμε δρόμο ξεμακραίνοντας από τις όχθες ενώ οι περισσότεροι μαζεύουμε και ρίγανη που βρίσκεται σε αφθονία, έχει ανθίσει και μυρίζει όλος ο τόπος.
Φτάνουμε στο μέρος όπου θα διανυκτερεύσουμε, δίπλα στο Κουβελέικο γεφύρι. Τρώμε σουβλάκια και λουκάνικο που ψήνει ο κύριος Μανώλης και μια τεράστια χωριάτικη σαλάτα. Ολοι μαζί μια παρέα, κατάκοποι αλλά και ευχαριστημένοι από την πορεία της πρώτης ημέρας. Στήνουμε σκηνές κάτω από τα ψηλά δέντρα και πέφτουμε για ύπνο ακούγοντας τον ήχο του ποταμού που ήταν τόσο κοντά μας.
Ημέρα δεύτερη, πρωινό ξύπνημα στη φύση! Τρώμε πρωινό και περιμένουμε την ομάδα που θα προστεθεί στη δική μας για να συνεχίσουμε την πορεία. Ερχονται τουλάχιστον σαράντα άτομα και ξεκινάμε κατά τις εννιά μπαίνοντας κατευθείαν στο ποτάμι. Το νερό μας φάνηκε πολύ παγωμένο, μάλλον επειδή λόγω των πυκνών δέντρων ο ήλιος δεν μπορούσε ακόμα να φτάσει σε μας. Η διαδρομή γίνεται από πολύ νωρίς ενδιαφέρουσα. Το ποτάμι είναι πιο ορμητικό, οι πέτρες είναι μεγαλύτερες και πολλοί βράχοι ξεπροβάλλουν. Το τοπίο γίνεται πιο άγριο, περπατάμε μέσα στο νερό ψάχνοντας με τα πόδια μας σε ποια πέτρα να πατήσουμε ή προσπαθούμε να πάμε άκρη άκρη και πιανόμαστε από τους κάθετους σχεδόν βράχους. Καταλαβαίνεις όλο και πιο έντονα ότι βρίσκεσαι σε φαράγγι καθώς στενεύει και οι εικόνες είναι όλο και πιο εντυπωσιακές. Το νερό πού και πού βαθαίνει και αρχίζουμε το κολύμπι ενώ οι βράχοι που προσφέρονται για βουτιές και οι φυσικές νεροτσουλήθρες κάνουν τη διάσχιση ακόμα πιο ευχάριστη και περιπετειώδη.
Πλησιάζουμε προς το τέλος της διαδρομής, κάνουμε στάση σε μία πηγή, τρώμε ψωμί χωριάτικο με λάδι, τομάτα και αγγούρι και ρίγανη που φυτρώνει ακριβώς δίπλα μας, για φρούτο έχουμε καρπούζι παγωμένο με φυσικό τρόπο,δηλαδή βουτηγμένο στο ποτάμι, το μεγαλείο της απλότητας... Συνεχίζουμε την πορεία μας, μετά από λίγη ώρα το φαράγγι γίνεται αρκετά στενό και όμορφο, ένας καταρράκτης αρκετών μέτρων μας δροσίζει και μετά από λίγο φτάνουμε στην είσοδο του Στομίου. Το Στόμιο είναι ένα επίμηκες σπήλαιο μέσα από το οποίο περνάει το ποτάμι, σπήλαιο σκοτεινό, μυστηριακό, με νυχτερίδες να φωλιάζουν μέσα του. Διασχίζουμε το Στόμιο και βγαίνουμε και πάλι στο φως. Το περνάμε άλλη μια φορά αντίθετα και αφού σκαρφαλώσουμε στους βράχους προσεγγίζουμε το μεγάλο εντυπωσιακό καταρράκτη και κάνουμε την τελευταία και πιο «τολμηρή» από πλευράς ύψους βουτιά μας στη λίμνη που σχηματίζεται. Γυρίζουμε προς τα πίσω, στην πηγή που είχαμε φάει προηγουμένως όπου περιμένουμε τα αμάξια του συλλόγου για να μας ανεβάσουν στα Πλατάνια.
Η μοναδική εμπειρία της διάσχισης της Νέδας τελείωσε και οπωσδήποτε θα έχουμε πολλά να θυμόμαστε, όπως η φιλική διάθεση όλων, η ομαδικότητα και το ευχάριστο κλίμα αλλά και η εμπιστοσύνη που ενέπνεε ο Γιώργος, ο αρχηγός, ο ενθουσιασμός της κυρίας Βαρβάρας, ο κύριος Μανώλης που με κάποιο μαγικό τρόπο βρισκόταν πάντα μπροστά σου και η αγάπη του καθενός ξεχωριστά για τη φύση. Αλλά κυρίως η ομορφιά και η δύναμη της ίδιας της φύσης που μας καλεί όλους να την εξερευνήσουμε.
Ξεκινήσαμε το ίδιο βράδυ για Αθήνα, το πρωί δουλειά, η προσγείωση στην πραγματικότητα ανώμαλη. Τώρα όμως ξέρουμε το μυστικό της νύμφης. Και μοιάζει σα να μας λέει «Μην ψάχνεις πια αλλού, αφού το ξέρεις ήδη, εδώ είναι το ταξίδι…».
Δημήτριος Σπανός
eleftheriaonline.gr
Σελίδα 1 από 1
Δικαιώματα σας στην κατηγορία αυτή
Δεν μπορείτε να απαντήσετε στα Θέματα αυτής της Δ.Συζήτησης
Τετ 2 Αυγ - 11:19 από briskyten
» Ο ΤΡΕΛΛΟΣ ΤΩΝ FM παντρεύεται !
Τετ 3 Μάης - 9:11 από vidhayakji79
» Το FIFA World έρχεται στο PC
Πεμ 27 Απρ - 12:42 από sneakyforetell
» Τα UK charts της εβδομάδας
Τετ 26 Απρ - 5:33 από sneakyforetell
» Trailer για το νέο Need for Speed
Τετ 26 Απρ - 5:31 από sneakyforetell
» Εκλογές 2023 : Πόσες ημέρες άδειας δικαιούνται οι εργαζόμενοι
Δευ 24 Απρ - 17:20 από georgeharrison
» Συνελήφθη γυναίκα σε χωριό του Αγρινίου – Φέρεται να απείλησε νεαρό με κυνηγετικό όπλο
Δευ 24 Απρ - 15:44 από georgeharrison
» J2US: Ο Πασχάλης Τερζής έκανε την μεγάλη έκπληξη – «Έσπασαν» Εύη Δρούτσα και Δέσποινα Βανδή
Δευ 24 Απρ - 15:42 από georgeharrison
» Λευκές ελιές: Μια σπάνια ποικιλία ελιάς με καταγωγή από τα αρχαία χρόνια
Δευ 24 Απρ - 15:41 από georgeharrison
» Ο άγνωστος ιαματικός πλούτος της Ελλάδας.Οι 90 Ιαματικές Πηγές,9 στην Αιτωλοακαρνανία
Δευ 24 Απρ - 15:33 από georgeharrison
» Λαμία: Έκκληση για αίμα 0 ρέζους αρνητικό
Τετ 22 Φεβ - 10:47 από chotabhai807
» Βραβεύθηκαν Λουξ και Καλλιμάνης από την Ελληνική Ακαδημία Μάρκετινγκ
Παρ 16 Δεκ - 15:00 από faxedasto
» Συλλέγουν πλαστικά καπάκια για παιδιά με αναπηρία
Δευ 13 Ιουν - 14:33 από langasur
» Μπήκε σε κομμωτήριο και προσπάθησε να δολοφονήσει τον ιδιοκτήτη
Τετ 23 Μαρ - 13:26 από stuffkharb
» Άρτα: Έκκληση για να ξανασταθεί 21χρονος στα πόδια του
Δευ 11 Οκτ - 16:04 από manikkmanikk62
» ooVoo - chat and voip
Παρ 9 Οκτ - 22:37 από roundcubethirteen
» Για σένα τραγουδώ --- Γιάννης Πουλόπουλος. HD.
Κυρ 4 Δεκ - 15:54 από manolissp
» Eνα ταξίδι --- RONI IRON Feat. Charitini (Tripes Tribute). HD.
Κυρ 6 Νοε - 20:08 από manolissp
» Grrek Filiko Forum
Κυρ 30 Οκτ - 19:31 από akritas
» Moby - Porcelain (Official Video)
Κυρ 23 Οκτ - 21:04 από manolissp
» Moby 'Why Does My Heart Feel So Bad?' - Official video
Κυρ 23 Οκτ - 21:01 από manolissp
» ♛♛♛ Imany – Don't be so shy (Filatov & Karas Remix) ♛♛♛
Κυρ 23 Οκτ - 20:57 από manolissp
» ~Αχ βρε ζωή~ Νίκος Οικονομίδης ♬♪
Παρ 21 Οκτ - 20:01 από manolissp
» The Olympians - Istoria (Ιστορία)
Παρ 21 Οκτ - 17:26 από manolissp
» olympians --o tropos
Παρ 21 Οκτ - 17:20 από manolissp
» Ελένη Δήμου ~ Δεν με νοιάζει
Παρ 21 Οκτ - 17:17 από manolissp
» Μια γυναίκα μόνο ξέρει - Καίτη Γκρέυ
Παρ 21 Οκτ - 17:10 από manolissp
» ΟΤΙ ΑΓΑΠΩ ΕΙΝΑΙ ΔΙΚΟ ΣΟΥ ΓΛΥΚΕΡΙΑ-HD
Παρ 21 Οκτ - 17:06 από manolissp
» ΓΙΑ ΠΟΥ ΤΟ'ΒΑΛΕΣ ΚΑΡΔΙΑ ΜΟΥ- ΟΡΦΕΑΣ ΠΕΡΙΔΗΣ
Παρ 21 Οκτ - 16:58 από manolissp
» Ζαφείρης Μελάς - Γαμώ την Καλοσύνη μου (Νew 2011)
Παρ 21 Οκτ - 16:54 από manolissp