Αγκίστρι: Μια ανάσα από τον Πειραιά

Αγκίστρι: Μια ανάσα από τον Πειραιά

Ως το 1960 το Αγκίστρι είχε ακτοπλοϊκή σύνδεση μόνο με την Αίγινα. Και αυτή με καΐκια. Τότε συνδέθηκε για πρώτη φορά με τον Πειραιά και 13 χρόνια μετά ήρθε… το φως!

Κάπως έτσι άργησαν να φτάσουν στο νησί και οι ορδές των τουριστών, καθώς μέχρι πριν από λίγα χρόνια το επισκέπτονταν μόνον οι αθεράπευτα ρομαντικοί. Οχι ότι σταμάτησαν τώρα. Απλώς το πελατολόγιο έχει διευρυνθεί.

O πλέον τουριστικός οικισμός του Αγκιστρίου είναι η Σκάλα. Την ώρα που φτάνει το καράβι (τα ιπτάμενα δελφίνια δένουν στο Μεγαλοχώρι) γίνεται πανζουρλισμός. Αυτοκίνητα, μηχανάκια και ουκ ολίγοι επιβάτες βγαίνουν με φόρα που θυμίζει απόβαση στη Νορμανδία. Λίγα λεπτά μετά θαρρείς πως… μπόρα ήταν και πέρασε. Ολοι έχουν διακτινιστεί στις ακτές του νησιού.

Η παραλία Δραγωνέρα, όπου τα πεύκα σχεδόν βουτούν στη θάλασσα, διαθέτει ένα οργανωμένο κομμάτι με ψάθινες ομπρέλες αλλά και ένα ελεύθερο κομμάτι για όσους προτιμούν να ξαπλώσουν στην πετσέτα τους
Τα Λιμενάρια από ψηλά μέσα στο καταπράσινο τοπίο
Το «ιστορικό» 12θέσιο λεωφορείο που εκτελούσε τα δρομολόγια από τη Σκάλα προς τις παραλίες έχει δώσει τη θέση του σε ένα σύγχρονο γερμανικό μοντέλο
Οι Αγιοι Ανάργυροι στη Σκάλα
Με αυτήν την πινακίδα οι επισκέπτες ενημερώνονται ότι πλησιάζουν στη Δραγωνέρα
Η παραλία της Χαλικιάδας
Λιμενάρια: Γεύμα στη δροσιά με θέα στη θάλασσα
Η πιο κοντινή παραλία για μπάνιο είναι δίπλα στο λιμάνι, μπροστά από την εκκλησία των Αγίων Αναργύρων
Τα λιλιπούτεια κτίσματα του οικισμού Λιμενάρια χάνονται ανάμεσα στα πεύκα, στα κυπαρίσσια, στις ελιές και στα μποστάνια
Χταπόδια απλωμένα στον ήλιο, έξω από ταβέρνα της Σκάλας

Η ευκολότερη λύση για μπάνιο, δίπλα στο λιμάνι, είναι η παραλία που απλώνεται μπροστά από την εκκλησία των Αγίων Αναργύρων, η οποία, έτσι όπως είναι, ολόλευκη με γαλάζιο τρούλο, θυμίζει Κυκλάδες. Η παραλία είναι αμμουδερή, με ρηχά νερά (γι’ αυτό την προτιμούν οικογένειες με λιλιπούτειους κολυμβητές) και θέα στην Αίγινα. Είναι οργανωμένη και κοντά της έχει ταβέρνες, καφετέριες αλλά και ενοικιαζόμενα δωμάτια και ξενοδοχεία για εκείνους που κινδυνεύουν να χάσουν το καράβι απολαμβάνοντας τη θάλασσα.

Εναλλακτική λύση στην πολυκοσμία της Σκάλας αποτελεί η Χαλικιάδα. Ενας τσιμεντόδρομος, που αρχίζει σχεδόν στην είσοδο της προβλήτας των πλοίων, οδηγεί στη συνοικία Σκληρή (όπου επίσης υπάρχουν αρκετά ξενοδοχεία). Σύντομα ο τσιμεντόδρομος αυτός μετατρέπεται σε στενό μονοπάτι το οποίο ελίσσεται ανάμεσα στα πεύκα. Κάποιοι στρίβουν αριστερά για να βουτήξουν στις βραχώδεις ακτές. Αλλοι συνεχίζουν ευθεία απολαμβάνοντας το τοπίο. Δεν είναι λίγοι μάλιστα εκείνοι που επιλέγουν να στήσουν τα μικρά… εξοχικά τους στη σκιά των πεύκων.

Αξίζει να περπατήσετε ως το τέλος της διαδρομής. Μόλις βγείτε από το δασάκι, θα φτάσετε στο χείλος ενός γκρεμού! Από κάτω απλώνεται η βοτσαλωτή παραλία της Χαλικιάδας με φόντο έναν απόκρημνο τεράστιο βράχο που ανάλογα με τη θέση του ήλιου προσφέρει τη σκιά του στους κολυμβητές. Εδώ θα έρθετε ούτως ή άλλως αν έχετε ξεχάσει το μαγιό σας, καθώς η παραλία είναι φιλική προς τους γυμνιστές. Χρειάζεται προσοχή τόσο στο κατηφορικό μονοπάτι όσο και στα νερά τα οποία βαθαίνουν απότομα.

Για να ανακαλύψετε περισσότερες ομορφιές του νησιού πρέπει να επιστρέψετε στη Σκάλα απ’ όπου, όσοι δεν έχουν δικό τους μεταφορικό μέσο, παίρνουν το λεωφορείο για τις καλύτερες παραλίες. Λίγα χρόνια πριν, το δρομολόγιο εκτελούσε ένα 12θέσιο λεωφορείο που έμοιαζε να έχει αποδράσει από παλιά ελληνική ταινία. Οι ανάγκες του νησιού όμως και η αύξηση του τουρισμού έβγαλαν το λεωφορείο στη σύνταξη (ίσως το δείτε παρκαρισμένο σε ένα χωράφι έξω από το Μεγαλοχώρι).

Το σύγχρονο, γερμανικό λεωφορείο καλύπτει σε μικρό χρόνο την απόσταση από τη Σκάλα ως το Μεγαλοχώρι (ή Μύλοι) που είναι και η πρωτεύουσα του νησιού. Στο λιμάνι του δένουν τα ιπτάμενα δελφίνια και τα σκάφη. Την ημέρα είναι γαλήνιο αλλά το βράδυ έχει έντονη ζωή, καθώς εδώ βρίσκονται τα μεγαλύτερα κλαμπ. Ο οικισμός κρύβει στην καρδιά του ένα μικρό αλλά πανέμορφο παραδοσιακό κομμάτι που προκαλεί για περπάτημα στα πλακόστρωτα σοκάκια, τα οποία ελίσσονται ανάμεσα στα παλιά σπίτια. Αφετηρία για την περιήγησή σας μπορεί να αποτελέσει η εκκλησία της Ζωοδόχου Πηγής.

Από το Μεγαλοχώρι ξεκινά μια εκπληκτική διαδρομή με φόντο τα πεύκα που σχεδόν βουτούν στη θάλασσα. Λίγα χιλιόμετρα δρόμος και θα φτάσετε σε μια περιοχή έντονης θετικής ενέργειας, στην παραλία Δραγωνέρα (ή Δραγουνέρα). Εδώ λατρεύουν να έρχονται οι νεαροί επισκέπτες αλλά και οι backpackers που στήνουν σκηνές κάτω από τα πεύκα. Το μπαράκι στην άκρη της παραλίας προσφέρει τις απαραίτητες προμήθειες συνοδεία μουσικής. Υπάρχει ένα οργανωμένο κομμάτι με ψάθινες ομπρέλες αλλά και ένα σημείο όπου μπορείτε άνετα να ξαπλώσετε σε μια πετσέτα απολαμβάνοντας τη θέα στις ακτές της Πελοποννήσου.

Δύσκολα θα φύγετε από εδώ. Αν το κάνετε, όμως, συνεχίστε προς τα Λιμενάρια, έναν πανέμορφο, λιλιπούτειο οικισμό που μοιάζει να ξεφυτρώνει ανάμεσα στα πεύκα, στα μεγάλα κυπαρίσσια, στις ελιές και στα μποστάνια. Τα σπίτια του είναι λιγοστά. Οι ντόπιοι μετριούνται στα δάχτυλα. Απέναντι από την εκκλησία της Αγίας Κυριακής είναι η ταβέρνα του Τάσου Τζάνου αλλά και το εργαστήρι μιας από τις τελευταίες – αν όχι της τελευταίας – υφάντρας του νησιού. Πλέον, η Κατερίνα Τζάνου χάνεται ολοένα και λιγότερο ανάμεσα στις πολύχρωμες κλωστές, πίσω από τον παλιό, ξύλινο, αργαλειό της. Η τέχνη που έμαθε μικρή την έχει κουράσει και μετά δυσκολίας δέχεται να καθήσει έστω και για τις ανάγκες μιας φωτογράφισης.

Πίσω από την ταβέρνα ένας τσιμεντόδρομος οδηγεί στην παραλία Μαρίζα (υπάρχει πινακίδα), με τις βραχώδεις ακτές να προκαλούν για εντυπωσιακές βουτιές. Υπάρχει όμως ακόμη μία παραλία-πρόκληση που δεν πρέπει να χάσετε με τίποτε. Τη λένε Απόνησσο και σε αυτή θα φτάσετε μόνο με δικό σας μέσο, καθώς το καινούργιο λεωφορείο δεν… χωράει να περάσει από τα στενά στα Λιμενάρια. Ο συνδυασμός των χρωμάτων είναι μοναδικός: σκούρο πράσινο στα πεύκα, ανοιχτό και έντονο πράσινο στα ρηχά και στο βάθος το γαλάζιο της θάλασσας και το μπλε του ουρανού. Ενας επίγειος παράδεισος.

Δεν είναι οργανωμένη, αφού δεν υπάρχει αμμουδιά παρά μόνο λεία βράχια για ηλιοθεραπεία ή ξεκούραση κάτω από τα πεύκα. Στον φυσικό της όρμο αγκυροβολούν μικρά και μεγάλα σκάφη, ενώ τα ψαροκάικα δένουν στο μικρό λιμάνι.

Στο Αγκίστρι θα κολυμπήσετε και θα περπατήσετε πολύ. Χωρίς μεγάλα υψόμετρα, δεν έχει απότομες ανηφόρες, οπότε μπορείτε να κάνετε και ποδηλασία. Οσοι αναζητούν κάτι διαφορετικό μπορούν να επιλέξουν την ιππασία (τηλ. 6972 854 011). Αφού εξερευνήσετε τις παραλίες, ένας όμορφος περίπατος μπορεί να γίνει στο Μετόχι, ένα χωριό μακριά από τα φώτα της τουριστικής διασημότητας, κρυμμένο στα πεύκα μιας καταπράσινης πλαγιάς. Οι ντόπιοι λένε ότι εδώ είναι το πιο δροσερό σημείο του νησιού.

ΠΟΥ NΑ ΜΕΙΝΕΤΕ
Στη Σκληρή το ξενοδοχείο «Κεκρυφάλεια» (έτσι ονομαζόταν το νησί κατά τον Ομηρο) βρίσκεται σε εξαιρετική θέση με ωραία θέα στη θάλασσα και στην Αίγινα (τηλ. 22970 91596). Στην ίδια περιοχή θα βρείτε το «Σπίτι της Ρόζυς» (τηλ. 22970 91610) το οποίο διαθέτει δωρεάν ποδήλατα στους ενοίκους. Στη Σκάλα θα βρείτε, μεταξύ άλλων, τα ξενοδοχεία «Aquarius Village» (τηλ. 22970 91302, 6977 462 853), «Αλεξάνδρα» (τηλ. 22970 91251), «Ακταίον 2» (τηλ. 22970 91222).

ΠΟΥ (ΚΑΙ ΤΙ) NΑ ΦΑΤΕ
Η Αλκυώνη στη Σκληρή (τηλ. 22970 91378) έχει ως κυρίως πιάτο τη… θέα στον Σαρωνικό και στην Αίγινα. Απολαύστε τη δοκιμάζοντας πεντανόστιμα μαγειρευτά αλλά και ψητά στον χτιστό φούρνο. Στη Σκάλα πιάτα με θαλασσινά προσφέρει το Αγκίστρι (τηλ. 22970 91309), ενώ όμορφα μαγειρευτά έχει ο Γαλαξίας (τηλ. 22970 91045).

Στην Απόνησσο το ομώνυμο ταβερνάκι (τηλ. 22970 91359) έχει τραπεζάκια επάνω στο κύμα με θέα στο μικρό λιμάνι και στην πανέμορφη παραλία. Αστακοί από τη βιτρίνα, φρέσκα ψάρια από τα καΐκια, μύδια και όστρακα περιλαμβάνονται στο μενού. Στο Μεγαλοχώρι δοκιμάστε αστακομακαρονάδα στο Μανδράκι (τηλ. 22970 91357).

ourlife.gr