Θλίψη για τον Θόδωρο Αγγελόπουλο

Θλίψη για τον Θόδωρο Αγγελόπουλο

Ο πολυβραβευμένος σκηνοθέτης που αποτύπωσε μία άλλη Ελλάδα
Γεννημένος στην Αθήνα στις 27 Απριλίου του 1935, ο Θόδωρος Αγγελόπουλος πήγε σχολείο στην Αχαρνών και είχε συμμαθητές και φίλους μεταξύ άλλων τον Αλέκο Φασιανό, τον Λευτέρη Παπαδόπουλο και τον Χρήστο Γιανναρά.

Φοίτησε στη Νομική από το 1953 την εγκατέλειψε, στο πτυχίο και το 1961 έφυγε για τη Γαλλία. Εκεί αρχικά παρακολούθησε στη Σορβόννη μαθήματα γαλλικής φιλολογίας και φιλμογραφίας, καθώς και μαθήματα εθνολογίας και στη συνέχεια μαθήματα κινηματογράφου στη Σχολή Κινηματογράφου IDHEC και στο Musée de l' homme.

Το 1964 επιστρέφει στην Ελλάδα και αρχίζει να εργάζεται ως κριτικός.

Κάνει το πρώτο του γύρισμα το 1965 σε συναυλία των FORMINX του Βαγγέλη Παπαθανασίου στο Παλαί ντε Σπόρ στη Θεσσαλονίκη. Το 1968 συμμετέχει στο Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης με τη μικρού μήκους ταινία «Εκπομπή» και αποσπά το Βραβείο κριτικών.

Ένα χρόνο αργότερα κυκλοφορεί το πρώτο τεύχος του ιστορικού περιοδικού «Σύγχρονος κινηματογράφος» με συνιδρυτές τον Θόδωρο Αγγελόπουλος και τον Βασίλη Ραφαηλίδη.

Από το 1970, με την «Αναπαράσταση», και μετά ο Θεόδωρος Αγγελόπουλος συνεχίζει να εργάζεται ακούραστα για σχεδόν σαράντα χρόνια και το έργο του αποσπά δεν παύει να βραβεύεται.

Ακολουθούν οι «Μέρες του ’36» το 1972, «Ο θίασος» το 1975, «Οι Κυνηγοί» το 1977, «Ο Μεγαλέξανδρος» του 1980, «Αθήνα, επιστροφή στην Ακρόπολη» το 1983, «Ταξίδι στα Κύθηρα» το 1984, «Ο Μελισσοκόμος» το 1986, «Τοπίο στην Ομίχλη» το 1988, «Το Μετέωρο Βήμα του Πελαργού» το 1991, «Το βλέμμα του Οδυσσέα» το 1995, «Μια αιωνιότητα και μια μέρα» το 1998, «Τριλογία - Ι. Το λιβάδι που δακρύζει» το 2003 και «Τριλογία - ΙΙ. H σκόνη του χρόνου» το 2008.

Οι ταινίες του έχουν αποσπάσει δεκάδες βραβεία σε διεθνή Φεστιβάλ. Μεταξύ άλλων «Ο Μεγαλέξανδρος» έλαβε το Χρυσό Λιοντάρι το 1980 στο Κινηματογραφικό Φεστιβάλ Βενετίας, το «Τοπίο στην Ομίχλη» μοιράστηκε το Αργυρό Λιοντάρι Καλύτερης Σκηνοθεσίας στο Κινηματογραφικό Φεστιβάλ Βενετίας το 1988, «Το Βλέμμα του Οδυσσέα» το 1995 έλαβε το Μεγάλο Βραβείο Κριτικής Επιτροπής στο Φεστιβάλ των Καννών και οι κριτικοί του περιοδικού Time το ψήφισαν στις 100 καλύτερες ταινίες του παγκόσμιου κινηματογράφου ενώ η ταινία «Μια Αιωνιότητα και μια Μέρα» απέσπασε τον Χρυσό Φοίνικα στο Φεστιβάλ των Καννών το 1998.

Έχει τιμηθεί και ο ίδιος με βραβεία και τίτλους τιμής. Μεταξύ άλλων έχει αναγορευθεί επίτιμος διδάκτορας των Πανεπιστημίου των Βρυξελλών, του Πανεπιστημίου X Ναντέρ (Nanterre) στο Παρίσι και του Πανεπιστημίου του Έσσεξ (Essex) ενώ το 1992 του απονεμήθηκε το παράσημο του Ιππότη της Λεγεώνας της Τιμής από τη Γαλλική Δημοκρατία.

Το 1979, στα γυρίσματα του «Μεγαλέξανδρου» γνωρίζει τη Φοίβη Οικονομοπούλου, διευθύντρια παραγωγής, η οποία ήταν από τότε η σύντροφος της ζωής του. Το 1980 γεννήθηκε η πρώτη του κόρη Άννα, το 1983 η δεύτερη κόρη του Κατερίνα και το 1985 η τρίτη, η Ελένη.

Το πρόωρο τέλος του μεγάλου σκηνοθέτη ήρθε τα μεσάνυχτα της 24ης Ιανουαρίου, έπειτα από σοβαρό τραυματισμό του στο διάλειμμα των γυρισμάτων της νέας του ταινίας «Η άλλη θάλασσα» στη Δραπετσώνα.

newsbeast.gr