Λίγη βοήθεια - Άπορος καρκινοπαθής, θέλει να πεθάνει με αξιοπρέπεια !

Κάποιες φορές η ζωή φέρνει πολύ δύσκολα τα πράγματα για κάποιους ανθρώπους. Σε τέτοιες περιπτώσεις, μια πολιτεία που ασκεί κοινωνική πολιτική, δύναται να ανακουφίσει τον πόνο τέτοιων ανθρώπων και να διευκολύνει τη ζωή τους.

Επειδή όμως αυτό είναι κάτι που συχνά συμβαίνει μόνο ως ιδεατή περίπτωση, πολλές φορές είναι οι «απλοί» άνθρωποι που ως αφανείς ήρωες αναλαμβάνουν να στηρίξουν τον συνάνθρωπό τους. Μια τέτοια είναι και η περίπτωση του Γ.Κ, ενός 48χρονου από την Κατούνα που χτυπήθηκε από την επάρατη νόσο και επιβιώνει χάρη στη στήριξη της αδερφής του και των γειτόνων του, διεκδικώντας μια αξιοπρεπή διαβίωση.
Λίγους μήνες πριν, κανένας δεν θα μπορούσε να φανταστεί ότι σήμερα ο 48χρονος πρώην αγρότης «άντρας στυλιάρι» όπως τον χαρακτήρισε ένας φίλος του, θα βρισκόταν σ’ αυτή την τραγική κατάσταση. Χτυπημένος από τον καρκίνο, βρέθηκε να ζει υπό άσχημες συνθήκες σ’ ένα μικρό σπίτι στην Κατούνα. Συμπαραστάτης, σύντροφος και νοσοκόμα η επίσης άπορη αδερφή του, που εδώ και τρεις μήνες στέκεται στο πλάι του φροντίζοντας κάθε ανάγκη του, αφού ο ίδιος είναι πλέον εντελώς ανήμπορος.

Η γνωμάτευση των γιατρών δεν αφήνει πολλά περιθώρια: «Καρκίνος πνεύμονα με μετάσταση στον εγκέφαλο. Είναι κατάκοιτος. Χρήζει συνεχούς οξυγονοθεραπείας με συμπυκνωτή οξυγόνου στην οικία του». Η εξέλιξη της νόσου ήταν ραγδαία. Μέσα σε τρεις μόλις μήνες, ο Γ.Κ. έμεινε κατάκοιτος, σχεδόν ανίκανος να κινήσει έστω και στο ελάχιστο τα μέλη του, ενώ έχει χάσει εντελώς την όρασή του. Η επικοινωνία του με το περιβάλλον είναι περιορισμένη, καθώς η ασθένεια έχει επηρεάσει την σκέψη του με αποτέλεσμα να χάνει τον ειρμό του λόγου του. Παρήγορο το γεγονός ότι στις ελάχιστες στιγμές που καταφέρνει να επικοινωνήσει με τους γύρω του, δηλώνει ότι δεν πονά.

Στο πλευρό του βρίσκεται όχι μόνο η αδερφή του αλλά και ολόκληρη η γειτονιά που συμπαραστέκονται στον αγώνα που δίνει. Άλλοτε με ένα πιάτο φαγητό, άλλοτε με λίγο ψωμί, λίγο γάλα ή λίγα χρήματα, βοηθούν όπως μπορεί ο καθένας, οι εποχές δεν είναι εύκολες για κανέναν. Μια γειτόνισσα έφερε ένα μικρό πλυντήριο για να πλένουν τα ρούχα του ασθενή, ένας φίλος βοηθά να τον μετακινήσουν στο κρεβάτι, μια γειτόνισσα ξενυχτά στο πλάι του μαζί με την αδερφή του. Τα φάρμακα που χρειάζεται να λαμβάνει είναι πολλά και τα παρέχει το Κοινωνικό Ιατρείο του δήμου Αγρινίου.

«Η κατάσταση είναι άθλια. Όπως μπορεί ο καθένας βοηθάει», μας λέει ο Βασίλης Πατούνας, φίλος του ασθενή. Ο Αλέξανδρος Ζώης, γείτονας του 48χρονου, διστάζει να μιλήσει: «Εδώ έχει μεγάλη ταλαιπωρία ο άνθρωπος, δεν έχει τίποτα. Εμείς η γειτονιά είμαστε του δίνουμε κανένα φαγητό να τρώει. Μεγάλη φτώχεια ο άνθρωπος, τι να πω, και να είναι νέο παιδί…»
Οι ανάγκες που υπάρχουν όμως είναι πολύ μεγάλες και δεν μπορούν να καλυφθούν μόνο από την αλληλεγγύη που τόσο απλόχερα επιδεικνύουν οι γείτονες και οι φίλου του 48χρονου καρκινοπαθή. Υπάρχει μεγάλη οικονομική ανάγκη, αφού είναι αδύνατον να πληρωθούν οι λογαριασμοί νερού και ρεύματος που έχουν συσσωρευτεί. Ο ανεξόφλητος λογαριασμός του νερού, φτάνει τα 50 ευρώ ενώ ο λογαριασμός της ΔΕΗ αγγίζει τα 500 ευρώ. Χρήματα δεν υπάρχουν, καθώς ο 48χρονος δεν έχει άλλη οικογένεια να τον βοηθήσει πέρα από την αδερφή του, η οποία επίσης είναι άπορη. Παλιότερα, έκανε κάποια μεροκάματα εδώ κι εκεί εξασφαλίζοντας την επιβίωσή της. Από τη στιγμή όμως που η ζωή τα έφερε έτσι ώστε να φροντίζει μέρα και νύχτα τον αδερφό της, πλέον δεν μπορεί να κάνει ούτε αυτά τα μεροκάματα με αποτέλεσμα να μην μπορεί να ανταποκριθεί στις ανάγκες επιβίωσης και των δύο τους.
«Έχω φύγει από το σπίτι μου για να μπορέσω να βοηθήσω τον αδερφό μου όσο μπορώ και όσο γίνεται καλύτερα. Με βοηθάει και ο κόσμος, όλη η γειτονιά, αλλά δεν έχω καμία υποστήριξη από την πολιτεία», λέει η ίδια. Παράλληλα, εκφράζει τον φόβο ότι αν δεν μπορέσει να εξοφλήσει τους λογαριασμούς, θα κόψουν το νερό και το ρεύμα στο σπίτι. Για την επιβίωση όμως του Γ.Κ. είναι απαραίτητα και τα δύο, αφού δεν μπορεί να αναπνεύσει μόνος του και είναι συνεχώς συνδεδεμένος στον συμπυκνωτή οξυγόνου ενώ η μόνη θέρμανση που διαθέτει το σπίτι είναι μια μικρή σόμπα αντίστασης – «κουκουνάρα».

«Ζητάμε τη βοήθεια όποιου μπορεί να βοηθήσει, θέλουμε τρόφιμα και πάνες, μπειμπιλίνο νούμερο 3 με αυτοκόλλητο, σκόνες για το πλυντήριο και απορρυπαντικά. Θέλω να ευχαριστήσω όλη τη γειτονιά που μας βοηθάνε και τον κύριο Καλογιάννη, τον πρόεδρο του Αγροτικού Συλλόγου Κατούνας, που ενδιαφέρθηκε από την πρώτη στιγμή», λέει συγκινημένη η ίδια.

Ο Πάνος Καλογιάννης, πρόεδρος του Αγροτικού Συλλόγου Κατούνας, βρέθηκε από την πρώτη στιγμή στο πλευρό του φίλου του, ενώ έχει απευθύνει έκκληση τόσο στη συμπολίτευση όσο και στην αντιπολίτευση του δήμου Ακτίου-Βόνιτσας, ζητώντας υλική και οικονομική ενίσχυση και την επίσκεψη γιατρού, περιμένοντας την ανταπόκρισή τους. «Ο Αγροτικός Σύλλογος κινητοποιήθηκε και θα βοηθήσουμε όσο μπορούμε. Θα είμαι δίπλα στον Γ.Κ, δεν θα τον εγκαταλείψω ό,τι και αν γίνει και θα φτάσω όπου χρειαστεί. Έχω προσωπική εμπειρία γιατί έχασα πρόσφατα μέλος της οικογένειάς μου από την αρρώστια αυτή και ξέρω πολύ καλά τι σημαίνει να βλέπεις έναν άνθρωπο να φεύγει μ’ αυτό τον τρόπο από τη ζωή».
Η πολιτεία, ουσιαστικά απουσιάζοντας από αυτή την τραγική περίπτωση, δεν μπορεί να εξασφαλίσει ούτε καν τα στοιχειώδη για την αξιοπρεπή διαβίωση του 48χρονου Γ.Κ. που διανύει τα τελικά στάδια της ασθένειάς του. Η αλληλεγγύη όμως των «απλών» ανθρώπων, έχει αποδείξει ήδη ότι μπορεί να κάνει τη διαφορά. Την ενίσχυση αυτής της αλληλεγγύης ζητά και αδερφή του Γ.Κ., μιλώντας εκ μέρους του ανήμπορου αδερφού της.

Όποιος έχει τη δυνατότητα να προσφέρει λίγα χρήματα από το υστέρημά του ή είδη που έχει ανάγκη ο ασθενής, όπως τρόφιμα, πάνες , απορρυπαντικά και καθαριστικά, παρακαλείται να τηλεφωνήσει στα γραφεία της εφημερίδας «Συνείδηση», στους αριθμούς 26410-39410 και 26410-39411.

Κώστας Καρακώστας

Εφημεριδα «Συνείδηση»

*agriniopress.gr