Αντικειμενικές αξίες: Ανακούφιση σε πολλές περιοχές της Μεσσηνίας

Με γνώμονα τη δυσμενή δημοσιονομική συγκυρία, η οποία δεν επιτρέπει «αιφνίδια διακύμανση των φορολογικών εσόδων», αλλά και το συνταγματικά κατοχυρωμένο δικαίωμα των φορολογουμένων «να καταβάλουν φόρο ο οποίος να αντιστοιχεί στην πραγματική και όχι στην πλασματική τους περιουσία», η Ολομέλεια του Συμβουλίου της Επικρατείας (ΣτΕ), με μια απόλυτα ισορροπημένη απόφαση ως προς το σκεπτικό της που δημοσιεύθηκε προχθές, υποχρεώνει την κυβέρνηση να προβεί σε αναδρομική αναπροσαρμογή των αντικειμενικών αξιών των ακινήτων από 21.5.2015.
Στην απόφαση της Ολομέλειας του ΣτΕ αίσθηση προκαλεί η έντονη κριτική που ασκείται στην κυβέρνηση ως προς τους προβαλλόμενους ισχυρισμούς της. Εν ολίγοις, οι σύμβουλοι Επικρατείας αποδίδουν στην κυβέρνηση κωλυσιεργία, η οποία, όπως επισημαίνεται, δεν μπορεί να αποβαίνει σε βάρος των πολιτών που καλούνται να επωμίζονται φορολογικά βάρη «βάσει αντικειμενικών αξιών που δεν ανταποκρίνονται στις αγοραίες».
Το ερώτημα που απασχολεί από προχθές τους πολίτες είναι τι μπορεί να σημαίνει η συγκεκριμένη απόφαση για την τσέπη τους. Σύμφωνα με την ανάλυση του αντιδημάρχου Καλαμάτας και λογιστή-φοροτεχνικού, Δημήτρη Μπούχαλη, με το σύστημα που ισχύει μέχρι σήμερα «υπάρχουν σοβαρές αδικίες, που πλήττουν αδικαιολόγητα πολλές περιοχές της Μεσσηνίας και οι οποίες προήλθαν από απόφαση του υπουργείου Οικονομικών, η οποία υπογράφηκε το Δεκέμβριο του 2010. Με αυτήν προβλεπόταν η ένταξη στο σύστημα εφαρμογής αντικειμενικών αξιών όλων των ορεινών και ημιορεινών περιοχών της Μεσσηνίας (και της χώρας γενικότερα) και, μάλιστα, ορίζοντας ως ελάχιστη τιμή πανελληνίως τα 600 ευρώ, αφήνοντας όμως τις περιοχές που μέχρι τότε είχαν εισαχθεί στο σύστημα αντικειμενικών αξιών άθικτες.
Η παραπάνω απόφαση, η οποία κρίνεται άδικη και απαράδεκτη, έδινε ουσιαστικά το σχοινί για να μπει μετέπειτα η θηλιά στο λαιμό των κατοίκων αυτών των περιοχών, καθώς ακολούθησε το χαράτσι και κατόπιν ο Ενιαίος Φόρος Ιδιοκτησίας Ακινήτων, ο οποίος στηρίζεται σε αυτές τις αντικειμενικές αξίες.
Το παράλογο είναι, όμως, ότι ενώ προβλέφθηκε για τις νεοεισερχόμενες στο σύστημα περιοχές ως ελάχιστο το ποσό των 600 ευρώ, τις περιοχές που είχαν ήδη εισαχθεί στο σύστημα και αφορούσαν στις ακριβές περιοχές της Μεσσηνίας, τις άφησαν άθικτες. Αυτό οδηγεί και στη στρέβλωση που παρατηρείται, με περιοχές στα ορεινά της Μεσσηνίας να έχουν τιμές ίσες ή ακόμη και μεγαλύτερες από τις περιοχές-φιλέτα.
Οι τιμές ζώνης, για παράδειγμα, στο Δήμο Μεσσήνης καθορίσθηκαν για όλες τις κοινότητες στην τιμή των 600 ευρώ, πλην Νέας Κορώνης 1.000 ευρώ, Αρχαίας Μεσσήνης 700 ευρώ, οικισμού Αβραμιού 700 ευρώ, Τοπικών Κοινοτήτων Ανάληψης και Βελίκας 900 ευρώ, ενώ στο Δήμο Καλαμάτας, Τοπική Κοινότητα Πολιανής με τιμή ζώνης 600 ευρώ, Βρωμόβρυσης με τιμή 600 ευρώ, Βελανιδιάς με τιμή ζώνης 600 ευρώ.
Αποτέλεσμα αυτών είναι οι καθορισθείσες τιμές για την περιοχή να είναι αρκετά υψηλότερες από άλλες, πιο πλεονεκτικές λόγω θέσης, περιοχές της Μεσσηνίας. Συγκεκριμένα ισχύουν οι παρακάτω τιμές: Αλμυρός Καλαμάτας 800 ευρώ, Κάτω Βέργα 600 ευρώ, Μικρά Μαντίνεια από 650 - 800 ευρώ (εποχικά παραθαλάσσια προάστια της Καλαμάτας) και Φοινικούντα 500 - 700 ευρώ (τουριστικό παραθαλάσσιο θέρετρο). Έτσι φθάσαμε στο σημείο ο ΕΝΦΙΑ σε παραθαλάσσιες κατοικίες να είναι ίδιος με των ορεινών και αποκεντρωμένων οικισμών, π.χ. Βούταινας, Κόκκινου κ.λπ., ένα τέλος τελείως άδικο, αν λάβει κανείς υπόψη το εισόδημα των διαμενόντων στις ορεινές περιοχές.
Ένα μέτρο παράλογο και δυσβάσταχτο, διότι απευθύνεται σε ανθρώπους με χαμηλό εισόδημα, κυρίως σε αγρότες και συνταξιούχους του ΟΓΑ.
Η προσαρμογή, λοιπόν, όπως παρουσιάζεται, των αντικειμενικών αξιών από τα στοιχεία, κρίνεται κάτι παραπάνω από αναγκαία, προκειμένου να επανέλθουν, όχι μόνο ισορροπίες στις τιμές μεταξύ των περιοχών, αλλά και δίκαιη ελάφρυνση των πολιτών ως προς την καταβολή του ΕΝΦΙΑ, καθώς και ελάφρυνση στη φορολογία μεταβίβασης. Άλλωστε, να μην ξεχνάμε την απίστευτη απόκλιση των αντικειμενικών αυτών αξιών σε σχέση με τις πραγματικές – αγοραίες αξίες, ιδιαίτερα σήμερα που υπάρχει κάθετη πτώση στις αγοραπωλησίες ακινήτων».
Από την πλευρά του, ο κτηματομεσίτης, Δ. Μπιρμπίλης, δήλωσε στο "Θ" ότι η παραπάνω απόφαση από το ΣτΕ έπρεπε να έχει γίνει πράξη από την κυβέρνηση το 2010.
"Ο εξορθολογισμός στις αντικειμενικές αξίες είναι αναγκαίος, αφού με τα ισχύοντα σήμερα πλήττονται κατά κύριο λόγο οι χαμηλοεισοδηματίες, τόσο στην πόλη της Καλαμάτας όσο και στην περιφέρειά της. Βέβαια, εκείνοι που χάνουν από την απόφαση είναι οι ιδιοκτήτες περιοχών “φιλέτων” στην Καλαμάτα. Αλλά αυτός είναι κι ένας λόγος που τα προηγούμενα χρόνια οι τράπεζες έδιναν αφειδώς δάνεια, αφού γνώριζαν ότι ένα σπίτι στη Ναυαρίνου ή στην Κρήτης έχει μεγαλύτερη εμπορική από την αντικειμενική του αξία».
Προχωρώντας ένα βήμα παρακάτω, ο κ. Μπιρμπίλης, σχολίασε ότι αν υπάρξει ένα σταθερό περιβάλλον στο χώρο των ακινήτων, με ταυτόχρονη μείωση της φορολογίας, τότε θα υπάρξει και μια πραγματική άνθηση στην αγορά κατοικίας, γενικότερα στη Μεσσηνία.
«Το ενδιαφέρον των αγοραστών είναι υπαρκτό, ο νομός μας και η Καλαμάτα συγκαταλέγονται στις υπό συνεχή ανάπτυξη περιοχές. Απαιτείται, όμως, ένα σταθερό περιβάλλον και όλα θα πάρουν το δρόμο τους. Δυστυχώς, μέχρι σήμερα, αυτό που αντιμετωπίζουμε είναι να συναντάμε ξένους πολίτες που αγόρασαν σπίτια πριν από χρόνια, να θέλουν να τα πουλήσουν, αφού η κατοικία έγινε στην Ελλάδα είδος υπό διωγμό», επισήμανε.

*tharrosnews.gr