ΤΩΝ ΑΓΙΩΝ ΔΕΚΑ ΜΑΡΤΥΡΩΝ

ΤΩΝ ΑΓΙΩΝ ΔΕΚΑ ΜΑΡΤΥΡΩΝ

ΤΩΝ ΑΓΙΩΝ ΔΕΚΑ ΜΑΡΤΥΡΩΝ %CE%91%CE%93%CE%99%CE%9F%CE%99%20%CE%94%CE%95%CE%9A%CE%91%20%CE%9C%CE%91%CE%A1%CE%A4%CE%A5%CE%A1%CE%95%CE%A3

Οι Άγιοι Δέκα Μάρτυρες, μαρτύρησαν τον 3ο αιώνα μ.Χ., επί αυτοκρατορίας Δεκίου. Αυτοί οι Άγίοι είναι: Θεόδουλος, Σατορνίνος, Εύπορος, Γελάσιος και Ευνικιανός, ήταν από τη Γορτυνία της Κρήτης. Ο Ζωτικός, από την Κνωσό. Ο Αγαθόπους από το λιμένα Πανούρμου. Ο Βασιλειάδης (ή Βασιλείδης) από την Κυδωνιά. Ο Ευάρεστος και ο Μόβιος (ή Πόμπιος, ή Πόντιος) από το Ηράκλειο. Και οι δέκα με πολύ ζήλο εργάζονταν για τη διάδοση του Ευαγγελίου στο νησί. Καταγγέλθηκαν στον έπαρχο της Κρήτης, που ήταν συνονόματος του αυτοκράτορα, ονομαζόταν δηλαδή κι αυτός Δέκιος.

Ο έπαρχος, όταν είδε την νεότητά τους και την αρρενωπή τους παρουσίαση, προσπάθησε να τους παρασύρει με πολλές υποσχέσεις εγκόσμιων απολαύσεων και ηδονών. Αλλά όταν είδε ότι τίποτα δεν πετύχαινε, διέταξε να τους μαστιγώσουν, και κατόπιν τους λιθοβόλησαν. Οι γενναίοι μάρτυρες του Χριστού υπέμειναν ηρωικά τα βασανιστήρια, ενθυμούμενοι τα λόγια του ψαλμωδού: «Ανδρίζεσθε και κραταιούσθω η καρδία ημών, πάντες οι ελπίζοντες επί Κύριον» (Ψαλμός Λ' στ. 25). Δηλαδή, να έχετε γενναίο και ανδρείο φρόνημα, και η καρδιά σας ας γίνεται κραταιά και ατρόμητη, όλοι εσείς που ελπίζετε στον Κύριο. Κατόπιν, με διαταγή του έπαρχου, οι στρατιώτες έκοψαν με τα ξίφη τους τις τίμιες κεφαλές των δέκα Αγίων, και έτσι παρέδωσαν την ψυχή τους στον Κύριο.