ΤΩΝ ΑΓΙΩΝ ΕΡΜΥΛΟΥ ΚΑΙ ΣΤΡΑΤΟΝΙΚΟΥ

ΤΩΝ ΑΓΙΩΝ ΕΡΜΥΛΟΥ ΚΑΙ ΣΤΡΑΤΟΝΙΚΟΥ

Οι Άγιοι Έρμυλος και Στρατόνικος έζησαν επί αυτοκρατορίας Λικινίου 308 - 323 μ.Χ. Ο Λικίνιος, όπως γνωρίζουμε και έχουμε αναφέρει και σε άλλα κείμενα, για να ευχαριστήσει τους ειδωλολάτρες που αντιπαθούσαν τον Μέγα Κωνσταντίνο, διέταξε διωγμό κατά των Χριστιανών περίπου το 320 - 322 μ.Χ. Ο Άγιος Έρμυλος, ήταν διάκονος. Όταν παρουσιάστηκε ενώπιον του αυτοκράτορα και ομολόγησε την πίστη του στον Χριστό, υπέστη φοβερά βασανιστήρια. Πρώτα τον μαστίγωσαν με αγκαθωτά μαστίγια.

Και επειδή ο Άγιος Έρμυλος δεν άλλαξε τη πίστη του, στη συνέχεια τον έκλεισαν στην φυλακή. Μετά από λίγες μέρες προσπάθησαν πάλι, ώστε να αρνηθεί τον Χριστό, εκείνος όμως απάντησε δοξολογώντας και ευχαριστώντας το Άγιο Όνομα του Κυρίου. Μεταξύ εκείνων που ήταν παρών στο μαρτύριο του Αγίου Ερμύλου, ήταν και ο φίλος του Στρατόνικος, που υπέφερε πολύ για τα παθήματά του. Μπροστά στη θέα του μαρτυρίου του φίλου του, ο Στρατόνικος δεν μπόρεσε να κρατήσει τους στεναγμούς και τα δάκρυά του. Αμέσως τον συνέλαβαν και τον κάλεσαν να αρνηθεί και αυτός τον Χριστό. Και εκείνος ακολούθησε τον δρόμο της καλής ομολογίας του φίλου του Ερμύλου. Το μαρτύριο επεκτάθηκε και σ’αυτόν. Τον χτύπησαν και ακολούθως τον έριξαν μαζί με τον Έρμυλο στον ποταμό Ίστρο (Δούναβη). Έτσι, μαρτυρικά και ένδοξα και οι δύο Άγιοι παρέδωσαν την ψυχή τους στον Κύριο. Κάποιοι ευλαβείς Χριστιανοί που πληροφορήθηκαν τα γεγονότα, κατέβαλαν κάθε προσπάθεια, για να βρουν τα Τίμια Λείψανα των Αγίων. Και όταν, μετά από τρεις ημέρες, τα είδαν κάπου στις όχθες του ποταμού, τα πήραν και τα ενταφίασαν μαζί.