ΤΟΥ ΟΣΙΟΥ ΚΥΡΙΑΚΟΥ ΤΟΥ ΑΝΑΧΩΡΗΤΟΥ

ΤΟΥ ΟΣΙΟΥ ΚΥΡΙΑΚΟΥ ΤΟΥ ΑΝΑΧΩΡΗΤΟΥ

Ο Όσιος Κυριακός ο Αναχωρητής ήταν άνθρωπος που καλλιεργούσε «Υπομονήν, Πραότητα» (Α' προς Τιμόθεον, στ' 11). Γι'αυτό και πέτυχε στην ασκητική του ζωή. Γεννήθηκε στην Κόρινθο τον 5ο αιώνα μ.Χ., από Ιερέα πατέρα εν ονόματι Ιωάννη. Την μητέρα του την έλεγαν Ευδοξία και αδελφός του ήταν ο Αρχιεπίσκοπος Κορίνθου Πέτρος. Από ιερατικό, λοιπόν, γένος ο Κυριακός, σε νεαρή ηλικία πήγε στα Ιεροσόλυμα και από εκεί στη Λαύρα του Μεγάλου Ευθυμίου. Εκεί, ο Μέγας Ευθύμιος, τον έκανε μοναχό και τον έστειλε στον ασκητή Γεράσιμο. Όταν πέθανε ο Γεράσιμος, ο Κυριακός επέστρεψε στη Λαύρα του Ευθυμίου, όπου με ζήλο καλλιεργούσε τις αρετές του, ώσπου κάποια στάση που έγινε στη Λαύρα του Ευθυμίου τον ανάγκασε να πάει στη Λαύρα του Σουκά.

Εκεί 40 χρονών χειροτονήθηκε πρεσβύτερος και ανέλαβε την επιστασία του Σκευοφυλακίου. Εκείνο που διέκρινε τον Κυριακό απέναντι στους υπόλοιπους μοναχούς, ήταν ο γαλήνιος τρόπος με τον όποιο τους αντιμετώπιζε, γι'αυτό και ήταν παράδειγμα προς μίμηση από όλους. Εβδομήντα χρονών ο Κυριακός, έφυγε κι από εκεί και με υπομονή γύρισε πολλά μοναστήρια και σκήτες, όπου έζησε με αυστηρότατη άσκηση.
Παρέδωσε ειρινικά την ψυχή του στον Κύριο σε ηλικία 107 χρονών, και σε όλους έμεινε η ενθύμηση του ασκητή, που έδειχνε «πραότητα προς πάντας ανθρώπους» (Προς Τίτον, γ' 2). Πραότητα, δηλαδή, σ'όλους ανεξαίρετα τους ανθρώπους.