ΤΩΝ ΑΓΙΩΝ ΠΛΑΤΩΝΟΣ ΚΑΙ ΡΩΜΑΝΟΥ

ΤΩΝ ΑΓΙΩΝ ΠΛΑΤΩΝΟΣ ΚΑΙ ΡΩΜΑΝΟΥ

Ο Άγιος Πλάτων
Ο Άγιος Πλάτωνας έζησε στα τέλη του 3ου αιώνα μ.Χ. όπου καταγότανε από την Άγκυρα της Γαλατίας της Μικρός Ασίας, και ήταν αδελφός του μάρτυρα Αντιόχου. Σε νεαρή ηλικία τον συνέλαβαν οι ειδωλολάτρες, για τον λόγο ότι διακήρυττε την πίστη του στον Ιησού Χριστό και τον οδήγησαν μπροστά στον ηγεμόνα Αγριππίνο. Ο Αγριππίνος βλέποντας την ωραιότητα του νέου και γνωρίζοντας ότι είχε μεγάλη περιουσία, προσπάθησε να τον ελκύσει με κολακείες.

Όμως ο Άγιος Πλάτων αρνήθηκε και συνέχισε να διακηρύττει την πίστη του στον Έναν και μοναδικό Θεό. Αφού ο Αγριππίνος είδε ότι δεν κατάφερε να τον αλλαξοπιστήσει δελεάζοντάς τον, τον απείλησε με μαρτύρια. Ο Άγιος Πλάτων όμως παρέμεινε σταθερός στην πίστη του. Έτσι ο Αγριππίνας διέταξε να τον μαστιγώσουν ανελέητα και ύστερα να τον βασανίσουν με πυρωμένες ράβδους. Ο Άγιος διατήρησε όλη του την πίστη και δεν έπαψε να ομολογεί τον Ιησού Χριστό, γι'αυτό διατάχθηκε ο αποκεφαλισμός του το 306 μ.Χ..

Ο Άγιος Ρωμανός
Ο Άγιος Ρωμανός έζησε στις αρχές του 4ου αιώνα μ.Χ. Ο έπαρχος Αντιοχείας Ασκληπιάδης φώναζε και βλασφημούσε κατά του Ιησού Χριστού, η πιστή ομως καρδιά του Ρωμανού πήρε φωτιά από Ιερή αγανάκτηση εναντίον του. Κάποια μέρα, παρακολούθησε τη στιγμή που ο έπαρχος θα έμπαινε στο ναό των ειδώλων, και του είπε κατά πρόσωπο: «τα είδωλα δεν είναι θεοί». Οργισμένος ο ειδωλολάτρης έπαρχος, διέταξε και έκοψαν τη γλώσσα του Ρωμανού. Αλλά ο Θεός με θαύμα, διατήρησε τη λαλιά στο Ρωμανό και χωρίς τη γλώσσα του. Έτσι όταν τον έκλεισαν στη φυλακή κήρυττε τον Χριστό στους φύλακες. Οι ειδωλολάτρες, επειδή δεν μπορούσαν να αντέξουν σ'αυτά τα θαύματα, έπνιξαν τον Ρωμανό το 304 μ.Χ..